Oznaki wiosny
Temat: „Oznaki wiosny” – poniedziałek 23.03.2020
Zadania: rozwijanie mowy, • poznawanie zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla przedwiośnia, • dokonywanie analizy i syntezy słów, • rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej.
1.Słuchanie opowiadania Olek i Ada "Oznaki wiosny", czyta Mirosław Bieliński
https://www.youtube.com/watch?v=iG4QBT1ycqc
2. Rozmowa na temat opowiadania.
- Jakie oznaki wiosny występują w opowiadaniu ?
- Jakie białe i niebieskie kwiatki wyrastają spod śniegu ?
- Co rośnie na wierzbie ?
- Jakie zwierzęta występują w opowiadaniu ?
3. Kończenie zdań – tworzenie porównań.
Śnieg jest biały jak… (mąka, papier, kreda…)
Deszcz jest mokry jak… (woda, mgła…)
Burza jest groźna jak… (lew, tornado…) itd.
4. Zabawa muzyczno-ruchowa Kałuża.
Dziecko poruszają się po pokoju (sali) odpowiednio do dźwięków np. tamburynu. Podczas przerwy w muzyce zatrzymuje się przed kałużą – szarfą rozłożoną na dywanie – i na hasło: Hop! przeskakuje przez nią, po czym przy dźwiękach tamburynu na nowo porusza się po pokoju (sali), aż do następnej przerwy w grze.
5. Ćwiczenie ruchowo-graficzne:
Dziecko:
Tutaj kropla - rysują obiema rękami w powietrzu kontur kropl
i tam kropla - tak samo jak wyżej
parasolka - rysują obiema rękami w powietrzu kształt parasola
już mi zmokła
Tu wiatr wieje - stoją i poruszają podniesionymi rękami (jak konary drzew)
i tam wieje - poruszane wiatrem,
sypnie śniegiem - stoją z podniesionymi do góry rękami, zaciskają dłonie, a potem prostując palce
deszczem leje - poruszając palcami, naśladują padający deszcz.
6. Zabawa relaksacyjna – Chmurki.
Dziecko kładzie się na plecach, na dywanie. Nogi układa w lekkim rozkroku, stopy odchyla swobodnie na zewnątrz, ręce układa wzdłuż tułowia, z dłońmi (powierzchnie) zwróconymi ku górze. Nauczyciel ( rodzic) spokojnym, cichym głosem proponuje mu zabawę w chmurki. Mówi, że to będzie bardzo przyjemna, odprężająca zabawa. Wyobraź sobie, że jesteś białą pierzastą chmurką i płyniesz po błękitnym niebie. Przemykasz między ciepłymi promieniami słońca… Delikatny wiatr przesuwa chmurki w różne strony. Na niebie jest mnóstwo pierzastych chmurek. Między wami przelatują ptaki, a w dole wciąż zmienia się krajobraz. Płynąc po niebie, widzisz w dole piękny las i rozległe pola, które przecina rzeka. Wzdłuż rzeki wije się droga… ale to wszystko jest na dole. Ty jednak beztrosko płyniesz po niebie, czujesz się radosny i bezpieczny, czujesz się potrzebny i ważny… A teraz otwórz szeroko oczy i przestań być chmurą.
7. Karty pracy na dole strony
Przygotowały nauczycielki
Anna Kawka i Aneta Woźniak
